Funkcja F(ω) jest nazywana widmem sygnału f(n). Widmo ma wartości zespolone, więc może być przedstawione w postaci:

F(ω) = |F(ω)|•exp(jφ(ω)),

gdzie |F(ω)| jest widmem amplitudowym, a φ(ω)=arg(F(ω)) nazywa się widmem fazowym), przy czym arg(F(ω)) jest argumentem zespolonych wartości F(ω).

Częstotliwości przestrzenne w obrazach

Wyobraźmy sobie, że sygnałem f(n1,n2) jest nieruchomy obraz. Indeks n1 numeruje próbki w kierunku poziomym (wzdłuż osi x), a indeks n2 numeruje próbki w kierunku pionowym (wzdłuż osi y).