Predykcja adaptacyjna

Jak można było zaobserwować w poprzednich ćwiczeniach, obraz składa się z obszarów w których najlepsze działanie wykazują różne predyktory. Dlatego też, najlepsze rezultaty uzyskuje się przy stosowaniu wielu predyktorów dostosowanych do lokalnych właściwości obrazu. W takiej sytuacji konieczne jest przesłanie dodatkowej informacji wskazującej na aktualnie używany predyktor.

Alternatywnym rozwiązaniem jest skorzystanie z predyktorów, które w sposób automatyczny adaptują się do cech obrazu, opierając się jedynie na wartościach próbek znanych dekoderowi. Najprostszy predyktor tego typu pracuje w sposób następujący:
jeśli |c - b| > |c - a|

   wykrywana jest krawędź pionowa i jako predykcję wykorzystuje się punkt b

w przeciwnym wypadku    wykrywana jest krawędź pozioma i jako predykcję wykorzystuje się punkt a

W standardzie JPEG-LS wykorzystuje się bardziej zaawansowany predyktor adaptacyjny pokazany poniżej i zaimplementowany w kolejnym ćwiczeniu.




poprzednia strona wykładu następna strona wykładu